Geplaatst op: 03-02-2022

Het is de laatste jaren een goede gewoonte geworden om rond 3 februari aan het einde van de viering de Blasiuszegen te geven.
De pastoor of diaken houdt twee gewijde kaarsen kruislings voor iemands keel.
Hierbij wordt de volgende zegen uitgesproken:
‘Moge God u, op voorspraak van de heilige Blasius,
bevrijden van keelziekten en andere kwalen,
in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest.’

Blasius is vooral bekend als de beschermheilige van hen die lijden aan keelaandoeningen.
De heilige Blasius was in de vroege kerk bisschop in Armenië.
Rond het jaar 300 werd hij gevangengezet, gemarteld en onthoofd.
Dat wij hem nu nog kennen, heeft vooral te maken met een gebeurtenis
die zich tijdens zijn gevangenschap afspeelde.
De legende vertelt dat op een dag een wanhopige vrouw met haar zoontje op de armen bij Blasius kwam.
De jongen was de verstikkingsdood nabij, omdat een visgraat in zijn keel was blijven steken.
Blasius raakte de jongen aan en de graat sprong uit zijn keel.
Tijdens zijn gevangenschap zou Blasius nog meer wonderen verricht hebben,
maar vooral door het voorval met de visgraat
is hij de geschiedenis in gegaan als de heilige
die aangeroepen wordt tegen keelaandoeningen, angina, hik, bof, spruw, astma en krop.
Daaruit ontstond in de 13e eeuw het gebruik van de Blasiuszegen.

Ook in onze kerken zal in het weekend van 5 en 6 februari de Blasiuszegen gegeven worden.