Geplaatst op: 17-03-2021

In maart is het een jaar geleden dat ik voor het eerst schreef over corona.
Vorig jaar heeft het virus zich in snel tempo overal genesteld en verspreid,
niet alleen in ons land, maar wereldwijd.
Begin 2020 was corona nog ‘de ver-van-mijn-bed show’, in de stad Wuhan ergens in China.
Inmiddels is Covid-19 deel geworden van ons leven.
Dwingend en verre van prettig.

Mede door de voorjaarszon en bijzonder mooie dagen in februari zijn mensen
als het ware uit de tweede ‘Lockdown’ tevoorschijn gekomen.
Voorafgaand aan het lenteweer was er eerst nog, kort en krachtig, e
en heerlijke winter met sneeuw, vorst, ijs en kou.
Het bracht ons buiten in parken, op pleinen en straten.
Overal blijde gezichten. Even dacht ik:
‘Het is gedaan met de pandemie en het vaccineren wordt nu al zichtbaar.’
Daarbij kwamen ook nog eens aangekondigde versoepelingen:
kinderen mogen weer naar school, voetbal en andere sporten
op de velden zijn terug van weggeweest en
bovenal kunnen wij eindelijk weer eens naar de kapper.

Maar … door dat alles heen klonk de sombere toon
van de demissionaire minister-president en de minister van Volksgezondheid.
Een aanstaande derde golf tempert het optimisme.
De avondklok blijft van kracht en het ‘nieuwe normaal’ is nog lang niet aan de orde.

Een jaar coronapandemie gaat over in een tweede jaar.
Ik hoor maar mondjesmaat over ‘licht aan het eind van de tunnel’,
terwijl de ‘rek’ er bij velen, jong en oud, uit is.
Je hoort en ziet grimmige protesten.

Gegeven de situatie lijkt het mij goed om opnieuw
een beroep te doen op onze ‘lange adem’.
Om het in geloofstaal te zeggen: vertrouwen op de adem van de Heilige Geest.
De Heilige Geest, door Jezus aangeduid als ‘de trooster en helper’.
Ik denk aan de ‘vruchten’ van de Heilige Geest:
wijsheid, geduld, vreugde, inzicht en sterkte.
Eigenschappen die ons één voor één vaardig, mild en sterk maken.

Juist in de Veertigdagentijd mogen we zachtjes,
stil, ingetogen en zelfs smekend zingen:
‘Veni Creator Spiritus’, ‘Kom, Schepper Geest’.
“Help ons in deze tijd met al zijn vragen,
noden en zorgen en moge de nieuw lente bloeien en groeien.”

Frans J.M. Wielens,  diaken