Geplaatst op: 07-04-2025

Pasen: Opstaan !

Bij “opstaan” denken we spontaan aan de dagelijkse routine van het wakker worden in de morgen. We doen onze ogen open en zien de stralen van het zonnelicht onze slaapkamer binnenkomen. We staan op uit ons bed en we laten de nacht en de slaap achter ons. We beginnen aan een nieuwe dag.

Dit vertrouwde ochtendritueel geeft een goed beeld van wat we geloven en belijden over het Pasen van Jezus. Na Jezus’ sterven aan het kruis, op Goede Vrijdag, werd zijn dode lichaam te ruste gelegd in het graf. Op de vroege Zondagmorgen hebben Gods lichtstralen de dode Jezus aangeraakt en opgewekt uit de doodslaap. Hij is opgestaan. Met zijn verheerlijkt Mens-zijn ging Hij voorgoed Gods eeuwigheid binnen: een nieuwe dag zonder einde. Het hoopvolle en troostende van deze Paasboodschap is dat er in de Bijbel voortdurend bij wordt gezegd dat Jezus als Eerste deze weg is gegaan, opdat er vele broeders en zusters mogen volgen. Jezus heeft voor ons de weg bereid naar Licht en Leven in zijn Naam. Hij is door zijn Menswording naast ons komen staan en solidair met ons geworden, tot in onze diepste verlatenheid en nood, duisternis en dood. Door in onze verlorenheid binnen te gaan kon Hij ons vervolgens meenemen in zijn reddende opstanding. Door dit Paasmysterie van Jezus’ sterven en verrijzen is er voor ons hoop. In elke menselijke situatie - hoe donker en verlaten, uitzichtloos en hopeloos ook - staan we niet langer alleen. Jezus Christus, Gods mens geworden Zoon, staat naast ons. Hij heeft onze verlatenheid gedeeld en reikt ons de hand. Hij wil ons laten delen in zijn opwekkende licht, in zijn verrijzeniskracht. Samen met Hem, in zijn Naam, mogen we opstaan. Deze opstandingskracht van Jezus mag hier op aarde al in ons leven werkzaam worden, door zijn Geest, in de mate dat we de persoonlijke relatie met Jezus Christus en zijn geest durven aangaan. Gelukkig hoeven we dit niet in ons eentje te doen. Jezus heeft ons verzameld in de gemeenschap van zijn Kerk: Allen zijn wij broeders en zusters in Christus, kinderen van de hemelse Vader, bezield door de ene Geest. Dat is onze diepste identiteit,

die de basis is van alle onderlinge gemeenschap en samenwerking. Moge er in deze zin steeds meer een familiegeest in onze geloofsgemeenschappen en parochie groeien, op basis van onze onderlinge broederschap in Christus, waarbij ieders inbreng en talenten een plaats kunnen krijgen. Dan zullen wij, als persoon en als gemeenschap, in kracht kunnen “opstaan”.

Van harte wens ik u allen alvast een Zalig Pasen toe!

Pastoor Bernard Buit