Bedevaart Kevelaer

‹ Terug naar overzicht

Geplaatst op: 06-10-2013

Bedevaart naar Kevelaer - vrijdag 16 augustus 2013

Als iemand mij twee jaar geleden had gezegd: ‘Volgend jaar ga je mee naar Kevelaer en je vindt het nog mooi ook’, dan zou ik dat niet hebben geloofd. Maar zie, ik ben ben gegaan en ik vond het inderdaad mooi. Dit jaar ging ik natuurlijk weer mee. En opnieuw was het een heel mooie dag. We waren met ongeveer 150 pelgrims uit de Zuidoosthoek van Drenthe.

Dit jaar was de Eucharistieviering in de basiliek. En bij de kruisweg daarna was er de keuze tussen een lange route door het processiepark en een wat kortere, voor degenen die iets minder goed ter been waren.

Het bijzondere aan zo’n bedevaart is ook dat niemand in Kevelaer vreemd opkijkt als je met een groep bedevaartgangers biddend en zingend door de (winkel)straten trekt. Je ziet zelfs dat winkelende mensen en toeristen de Marialiederen meezingen. We hadden er nog prachtig weer bij ook, zodat je lekker op de alom aanwezige terrasjes kon zitten.

De meegekomen misdienaars (die gratis mee mochten!) werden tot hun plezier overal bij betrokken. Ze deden bv. heel devoot mee in de viering in de basiliek.

Aan de busrit terug naar huis hebben zij ook heel goede herinneringen, want toen zat pastor Tjepkema bij hen op de achterbank. En dan weet je het wel!

Volgend jaar willen ze allemaal weer mee. En ik ook.

Een bedevaartganger

*

De sfeer tijdens de bedevaart was goed, daar wil ik niks aan afdoen, maar het mooiste was toch wel het laatste uurtje op de terugweg in de bus: tijd om liedjes te zingen met de misdienaars!

Eén van de deugnieten achterin daagde de buschauffeur uit met: "Ajax! Ajax!" en "Het is stil aan de overkant" ... De Duitser had humor en begon een mop te vertellen: waarom buschauffeurs eerder in de hemel komen dan pastoors. Waarop onze Friese gastarbeider er nog wel één wist over de Duitse paus! Als uitsmijter werd ons: "Gute Nacht Freunden, es ist Zeit für mich zu gehen" toegezongen ter overweging van de aanstaande vakantie van de oudste misdienaar (50), met als toegift "Auf wiedersehen, auf wiedersehen".

Voldaan kwamen we thuis, het was in alle opzichten een warme, zinvolle en gezegende dag geweest!

Een reisgenoot


‹ Terug naar overzicht

Copyright © 2024 Immanuel Parochie  -  Powered by CouchCMS