Geplaatst op: 03-06-2018

Ik kan het mij nauwelijks voorstellen maar het is toch echt waar: 29 mei aanstaande is het 25 jaar geleden dat ik door bisschop Bernard Möller in de parochiekerk Maria Ten Hemelopneming in Stadskanaal tot diaken ben gewijd. Het is natuurlijk nog geen eeuwigheid geleden. Maar toch, als ik in het fotoalbum blader, zie ik velen die al lang zijn overleden en kinderen die inmiddels zelf vader en moeder zijn geworden. Daar komt bij dat de foto’s vertellen dat wij allen zichtbaar ouder zijn geworden.

Vijfentwintig jaar nodigt uit om te gedenken, nodigt uit om te vieren, nodigt uit om te danken, nodigt uit om in vertrouwen vooruit te zien. Dit alles en wellicht nog heel veel meer, maakt dat ik de dag van mijn wijding van harte wil vieren, samen met u, in onze parochie Immanuel en wel op zondag 10 juni aanstaande. Hoe dit gaat gebeuren, leest u elders in het parochieblad.

Ruim twee jaren werk ik inmiddels in de parochie Immanuel. Ik probeer dit met hart en ziel te doen. Ik hoop daarmee te laten oplichten de plek en taak van de diaken in onze Kerk.

Het Tweede Vaticaans Concilie heeft het ambt van permanente diaken hersteld. Het concilie omschrijft hun taak heel algemeen: ‘Gesterkt door de sacramentele genade, staan de diakens in dienst van het volk van God door de diaconie van de liturgie, het woord, en de liefdewerken, in gemeenschap met de bisschop en zijn priesterschaar.’(Lumen Gentium, nr.29)

Deze algemene taakstelling heb ik gedurende 25 jaren achtereen handen en voeten mogen geven. Zeven jaar in drie parochies in de Kanaalstreek, 15 jaar in vier parochies van Emmen en Erica en nu dus in de parochie Immanuel in Zuidoost-Drenthe.

Bij gelegenheid van mijn jubileum heb ik een boekwerkje samengesteld met de titel: “‘Met hart en ziel’, herinneringen en bespiegelingen”. Ik blik terug en geef de lezer kijk op wie ik ben als diaken, gisteren, vandaag en morgen. Ik hoop met dit boekje een bijdrage te leveren om de diaken in onze Kerk een naam en een gezicht te geven.

Frans Wielens, diaken