Geplaatst op: 06-03-2020

Omdat de veertigdagentijd een tijd van bezinning, vasten en versobering is,
is ook de versiering in die periode met opzet sober gehouden.
Pas met Pasen wordt die soberheid doorbroken met een uitbundig voorjaarsboeket
als teken van de grote vreugde om het nieuwe leven.
Omdat in het A-jaar de doop centraal staat,
is als basismateriaal voor glas gekozen dat het doopwater zal symboliseren.

Bloemschikken, aanzet tot gebed.
Verhalen die in de liturgie worden verteld,
komen dichter bij je wanneer je de vraag toelaat:
Wat herken ik in dit verhaal van mezelf?

Bijbel- en Evangelieverhalen worden niet verteld als mooie verhalen
van ooit en toen lang geleden, maar als verhalen van bemoediging en herkenning,
waardoor je zicht krijgt op je eigen leven en op onze wijze van samenleven.
De boodschap die in het Evangelie verteld wordt, moet langer blijven hangen.

Woorden alleen volstaan duidelijk niet om een boodschap te laten inwerken.

Daar kunnen we dan gebruik maken van bloemen en andere materialen.
Door de eeuwen heen hebben bloemen mensen aangesproken.
Ook in de geschiedenis van het christendom hebben bloemen,
planten en bomen een functie gekregen in het geloof van de mensen.
Dat blijkt uit de namen die planten kregen.
Denk maar eens aan het ‘tiengeboden plantje’, of de ‘christusdoorn’.
Bloemen, kleuren, getallen, steen, hout etc.:
ze hebben veelal een betekenis, staan ergens symbool voor.

Symbolisch bloemschikken is meer dan kerkversiering.
Het wil de boodschap van de liturgie visualiseren en
ze in stilte op de aanwezigen laten inwerken.

De werkgroep “Bloemschikken”